Χαριτάκης, Γεώργιος

(1885 – 1948). Οικονομολόγος. Καταγόταν από τον Άγιο Ιωάννη Σπάρτης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Λειψία όπου ανακηρύχθηκε και διδάκτορας. Αρχικά δικηγόρησε στην Αθήνα και στην Αίγυπτο, όπου μάλιστα δημοσίευσε και το πρώτο χρονολογικά κριτικό κείμενο που γράφτηκε για την ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Χρημάτισε επίσης νομάρχης Θεσσαλονίκης, γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (1922), δύο φορές υπουργός Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, διευθυντής της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών (1928) και, τέλος, οικονομικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδας (1933). Τον Νοέμβριο του 1933 εξελέγη τακτικός καθηγητής της θεωρητικής οικονομικής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, όπου δίδαξε μέχρι το τέλος της ζωής του. Με την ιδιότητα του οικονομολόγου, πήρε μέρος στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές διαφόρων διοικητικών κωδίκων. Υπήρξε επίσης και ο συντάκτης του εκλογικού νόμου για την καθιέρωση της αναλογικής. Ασχολήθηκε και με ιστορικές έρευνες και ιδιαίτερα με τη βιβλιογραφία και την παλαιογραφία και πολλά άρθρα και μελέτες του είδαν το φως σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά. Μεταξύ των έργων της ειδικότητάς του, που κυκλοφόρησαν σε βιβλία, ιδιαίτερα αξιόλογα είναι: Δημοποίησις Επιχειρήσεων (1922), Η ελληνική Βιομηχανία (1927), Οικονομία και Οικονομική (1932), Περί της διοικητικής αποκεντρώσεως και της τοπικής αυτοδιοικήσεως, Περί αναλογικής εκλογής (1923), Τα ανέκδοτα έργα του Σπυρίδωνος Λάμπρου (1921), Αγιογραφικοί κώδικες των Μετεώρων (1928) κ.ά.